تاثیر چاقی ناشی از مصرف غذای پرچرب و کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی بر لپتین پلاسمایی موش های نژاد c57bl/6

چکیده هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر چاقی ناشی از مصرف غذای پرچرب و کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی با دو شدت متفاوت بر لپتین پلاسمای موش های نژاد c57bl/6 بود. روش پژوهش: تعداد 30 سر موش c57bl/6 (3-4 هفته­ای؛ 10-15 گرمی) در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. 24 سر به مدت 12 هفته از غذای پرچرب (60 درصد چربی) و 6 سر نیز از غذای معمولی (35 درصد چربی) تغذیه کردند. 6 سر موش چاق (گروه ob) و 6 سر موش غیرچاق (گروه nb) برای اندازه­گیری­های پایه کشته شدند. 12 سر پس از دوره چاق شدن در دو گروه جداگانه تمرین با شدت بالا (گروه hi) و تمرین با شدت پائین (گروه li) به مدت 12 هفته و هر هفته 5 جلسه بر روی تردمیل جوندگان تمرین کردند. گروه شدت پائین با سرعت 15 متر بر دقیقه و شیب 5 درصد (معادل 50 درصد vo2max) فعالیت دویدن را به مدت 60 دقیقه در هر جلسه انجام می­دادند و گروه شدت بالا با سرعت 22 متر بر دقیقه و شیب 5 درصد (معادل 75 درصد vo2max)  فعالیت دویدن را به مدت 41 دقیقه انجام دادند. 6 سر موش چاق (گروه oc) هم به عنوان گروه کنترل تا پایان تمرینات در قفس نگهداری شدند. وزن موش­ها به صورت هفتگی اندازه‏گیری و ثبت می شد. لپتین پلاسمایی موش­ها با استفاده از کیت مخصوص آن به روش الایزا مورد اندازه‏گیری قرار گرفت. یافته­ها: افزایش میانگین وزن گروه­هایی که غذای پرچرب مصرف می­کردند (ob، oc، hi و li) نسبت به گروه nb از هفته پنجم اختلاف معنی­داری داشت (05/0>p). کاهش وزن گروه­های تمرینی از هفته 6 شروع به تمایز نسبت به گروه oc کرد و در هفته 8، این تمایز و کاهش وزن معنی­دار شد (05/0>p). میزان کاهش وزن در گروه hi نسبت به گروه li، در هفته­های 11 و 12 به طور معنی­داری بیشتر بود (05/0>p). میانگین لپتین در گروه ob نسبت به گروه nb به میزان 24 درصد افزایش داشت (05/0>p). میانگین لپتین در گروه oc اندکی پائین تر از گروه nb بود اما میزان کاهش آن نسبت به گروه ob در حدود 27 درصد بود (05/0>p). مقدار نسبی لپتین به ازای هر گرم وزن بدن در سه گروه oc، hi و li مشابه یکدیگر بود اما کمتر از مقدار آن در دو گروه دیگر بود. نتیجه گیری: اگر چه غلظت لپتین خون با شاخص های چاقی مانند bmi، درصد چربی بدن و کل توده چربی بدن در انسان و حیوانات ارتباط دارد و به نظر می­رسد در مطالعه حاضر، کاهش غلظت لپتین در گروه­های تمرینی در اثر کاهش وزن باشد؛ با این حال، نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می­کند که مصرف غذای پرچرب (مستقل از افزایش وزن) نیز در افزایش لپتین نقش دارد.